Kitap Tanıtımı |
Üstümde dolaşıyor kara kara bulutlar
Kaf dağının ardında kalmış sanki umutlar
Karlı dağın başında yıkılmış bir haneyim
Benliğime yabancı derdime bigâneyim
Ne düzenli hayatım ne gündüzüm gecem var
Bu zor âlemde ne yâr bellidir ne de ağyar
Dağların rengi soldu sahipsiz kaldı bağlar
Yukarda mavi gökler mahzun halime ağlar
Her günüm kahır dolu her günüm bin bir telaş
Aka aka tükendi kalmadı gözümde yaş
Acınacak bir hale getirmiş beni kader
Lakin aklın var diye yüreğim ikaz eder
Bağda güller kurumuş bir bir solmuş çiçekler
Kurak topraklar yağmur yağmurlar rüzgâr bekler
Öyle iken yine ben umudu saklıyorum
Bir gün gelecek diye baharı bekliyorum |