Kitap Tanıtımı |
- Nedir acının rengi? diye sordu yıldız, kiraz ağacına, tiftik tiftik dağılmış, acele geçen bir buluta tökezleyerek. Duymadın mı? Sana acının rengini sordum?
- güneşin denizin kucağına battığı zaman, denizin aldığı vahşi, koyu bir lacivert.
- Rüyalar ne renktir?
- Rüyalar mı? Rüyalar güneş batışının rengindedir.
- Mutluluk ne renktir?
- Öğlen zamanının rengindedir benim sevgili yıldızım.
- Peki yalnızlığın?
Yalnızlık menkşe rengindedir.
- Ne güzel şu renkler! Sana üşüdüğün zaman örtünmen için bir gökkuşağı hediye edeceğim. Yıldız gözlerini kapatarak bir tahta perdeye dayandı. Orada epeyce kaldı ve dinlendi.
- Peki sevgi? Sevginin rengini sormayı unuttum.
Ne renktir sevgi?
-"... Tanrının göz renginde", diye cevap verdi ağaç.
- Aşk ne renktir?
- Aşk ayın dolunay olduğu zamanki renktir.
- Öyle mi? Aşk ayın rengindedir ha, dedi yıldız...
Uzaklara, boşluğa baktı... ve ağladı... |