Kitap Tanıtımı |
Adsız Fırtınalar Doğuyor
gün güne binmiş akıp gidiyor zaman
doğa sancılı, yeryüzünü sarmış sancısı
göz yaşartıcı bir hava dolanıp vuruyor yüzüme
görmeseler de göreceklerdir bir gün
el ele verip de betonlarken toprağı
durmasını doymasını bilmeyenler
denizi kaynattılar sonunda yer - gök öfkeli
toprak ve deniz kabında durmaz artık
birbirini besleyerek yükselen dalgalar
içinde o adsız fırtınalar
buzlar erir yattığı yerde
buzlar köpük köpük köpürür bir başka mevsim olur
yer - gök bilmeli ki onlar teslim aldıkları topraklara
satılmış kalemleri besleyerek girdiler
ektiler zulüm üstüne zulüm
patlamaya hazır tomurcuklara gözdağı diye
silah seslerini dinlettiler zoraki
durmadan, doymadan dinletiyorlar hâlâ |